मिटरब्याजी आतंक : न जमिन रह्यो, न विदेशको कमाइ

फिचर

समर्पण श्री शुक्रबार, चैत १७, २०७९ १२:२७

काठमाडौं– कहिले सरकार सडकमा भेट्न आउँछ। अनि आश्वासन दिन्छ, ‘फर्कनुस्, हामी कारबाही गर्छौँ।’ सर्लाही मूर्तियाका भागनारायण महतोलाई लाग्छ, ‘सरकार झुट मात्र बोलिरहेछ।’

त्यो झुट स्थानीय सरकारले बोलिरह्यो। उनले पत्याइरहे। जिल्ला प्रशासन कार्यालयले बोलिरह्यो। उनले पत्याइरहे। तर, मिटरब्याजीको इसारामा चल्ने सरकारले उल्टै अन्याय पो गरिरहेको रहेछ।

त्यसपछि न्यायका लागि १२ दिन हिँडेर काठमाडौं आइपुगेका थिए भागनारायण। माइतीघरको चर्को घामले शरीर पोलिरहन्छ। त्यो भन्दा बढी त उनको मन। ५ महिनाअघि श्रम गरिरहेको देश बहराइनबाट विदामा नेपाल फर्किएका थिए उनी।

‘समस्या हल गरेर जाने भनेर आएको थिएँ। तर न्याय कसले दिन्छ र?’ भागनारायण भन्छन्।

५ वर्षअघि बहराइनमै थिए भागनारायण। श्रीमती उमादेवी यादवले स्थानीय निर्मला मैनाली पन्तसँग ३ लाख ५० हजार ऋण लिएकी थिइन्। त्यही ऋणले आज उनको परिवारलाई पीडाको आहालमा खसाएको छ।

श्रीमती उमादेवी पढेलेखा थिइनन्। लगातार मासिक १५ हजार उनले तिरिरहिन्। ०७४, असोज २५ मा भागनारायणको दाइको नामबाट उमादेवीको नाममा सबा विगाह जग्गा पास भयो। निर्मलाले त्यो कुरा थाहा पाइन्।

त्यसपछि उनले दृष्टिबन्धकको कागज बनाउने भनिन्। ‘पैसा कहिले पूरा आउने हो भन्दै दृष्टिबन्धक गराउन उमालाई दबाब दिइन्। २९ गते दृष्टिबन्धक गराउने निहुँमा जग्गा उनकै नाममा नामसारी गरिएको रहेछ,’ भागनारायण सुनाउँछन्।

त्यो कुरा २ वर्षअघि मात्र थाहा भयो उनीहरूको परिवारलाई। जतिबेला खाली जग्गा जोत्नका लागि निर्मलाले मान्छे पठाइन्।

निर्मलालाई ऋण तिरेरै भागनारायणले विदेशमा कमाएको ३० लाख सकियो। त्यसमाथि जग्गा पनि कर्मचारीको मिलेमतोका आफ्नो नाम गरिसकेको थाहा पाएपछि उनको परिवारको दुर्दिन सुरु भयो। ‘तर अझै पनि २५ लाख ऋण तिर्नुपर्ने भन्दै हामीलाई निरन्तर दबाब दिइराखेको छ,’ उनी भन्छन्।

डेढ वर्षदेखि उनको परिवार मिटरब्याजीविरुद्ध लडाइँमा छ। तर न्याय पाएका छैनन्।

शुल्क तिर्ने पैसा नभएर कक्षा ११ पढ्दै गरेका छोराले पढाइ छाड्न बाध्य भए। कान्छो छोरा यसपालि एसइई दिँदैछन्। तर डेढ वर्ष भयो, स्कुलमा शुल्क बुझाउन सकेका छैनन् भागनारायणले। ‘पैसा नभएर टेस्ट परीक्षा पनि दिन पाएन। फाइनल पनि दिन पाउँछ कि पाउँदैन थाहा छैन,’ उनी सुनाउँछन्।